Zabudowa ma charakter nawiązującej do polskich tradycji stanicy, otaczającej dawne podwórze, zamienione w ogród wewnętrzny. Dom tworzą dwa skrzydła połączone tarasem, którego zadaszenie wspiera się na kamiennej arkadzie. Podobna arkada w pochyłej ścianie wschodniej tworzy główne wejście do domu. Do budowy arkad zastosowano ręcznie łupane głazy polne, zapewniające dużą trwałość zabudowy. Nawiązaniem do polskich tradycji są również łezki na dachach, charakterystyczne dla zabudowy folwarcznej. Elewacje domu są kamienne lub oszalowane deskami, a dach pokryto osinowym wiórem.
Godne uwagi są także wnętrza rezydencji. Przestrzenne, pełne tajemniczych zakamarków, z możliwym kontaktem na różnych przestrzeniach i w różnych kierunkach. Ozdobiono je tapetami projektu Williama Morrisa, starymi meblami, witrażami, rzeźbami, ceramiką, grafikami i obrazami autorstwa polskich artystów. Dom otoczony jest z jednej strony ogrodem angielskim, ze starymi lipami i jaworami, a drugiej ogrodem w stylu dalekowschodnim, zawierającym oczka wodne i minikrajobraz. Topografię terenu wyznaczają ogromne głazy narzutowe umieszczone w ogrodzie.